Polska nie musi już więcej obawiać się o swoją niezależność

Jej głos jest dziś lepiej słyszany i rozumiany po obu stronach Atlantyku. Podążając za pragnieniem samodzielnego kształtowania własnej przyszłości, Polska nie musi pozostawać w izolacji. To właśnie dzięki współpracy międzynarodowej i nawiązaniu nowych sojuszy kraj został wyzwolony z komunistycznej pułapki, która prowadziła do politycznej stagnacji, technologicznego regresu i gospodarczej zapaści. Od tamtego czasu Polska suwerennie decyduje o swoim losie w zglobalizowanym świecie, gdzie staje się symbolem sukcesu, bezpieczeństwa i dynamicznego rozwoju.

Członkostwo w NATO to nie tylko gwarancja kolektywnej obrony i środki odstraszania, które zapewniają sojusznikom ostateczne bezpieczeństwo². Członkostwo w Sojuszu okazało się także potężnym impulsem rozwojowym dla całych Sił Zbrojnych RP. Pomogło dostosować polskie wojsko do standardów NATO, przyspieszyło proces transformacji poszczególnych rodzajów sił zbrojnych oraz ich modernizację techniczną. Umożliwiło wprowadzenie cywilnej kontroli nad armią i reformę jej struktury organizacyjnej³. Symbolem tych zmian stał się samolot F-16 Jastrząb z biało-czerwoną szachownicą na skrzydłach, który od 2006 roku pilnuje nieba nad Polską⁴.

Parasol ochronny NATO stworzył pośrednio klimat do wzmocnienia gospodarki Polski, która zyskała reputację kraju bezpiecznego dla inwestorów

Napływ kapitału i technologii, który nastąpił w konsekwencji, napędził rozwój przemysłu i usług, przyczyniając się do bezprecedensowego wzrostu gospodarczego. W ciągu ostatnich 30 lat polski PKB rósł nieprzerwanie, notując bezprecedensowy wzrost w historii Europy⁵.

Polska jest też jednym z największych beneficjentów programu inwestycyjnego NATO (NSIP)⁶. Sojusz bezpośrednio finansuje istotne projekty infrastrukturalne w całym kraju, takie jak nowoczesny kompleks logistyczno-sprzętowy w Powidzu czy budynki sztabowo-koszarowe w Siedlcach. Dzięki sojuszniczym inwestycjom w modernizację polskich lotnisk wojskowych, instalacje radarowe, składy paliwowe i bazy morskie, polskie zdolności do obrony i współpracy wojskowej stale rosną. Od 1999 Polska podpisała w ramach NSIP umowy na 224 projekty w 35 lokalizacjach o łącznej wartości 7,7 mld złotych, w tym 3,4 mln złotych z budżetu NATO⁷. Dodatkowo, Stany Zjednoczone zdecydowały o wybudowaniu bazy wojskowej w pomorskim Redzikowie, gdzie działa amerykański system obrony przeciwrakietowej.

Od 1996 roku Polska aktywnie uczestniczy w misjach i operacjach sojuszniczych, m.in. na Bałkanach, w Iraku i Afganistanie⁸. Dzięki tym zaangażowaniom polscy żołnierze zdobyli doświadczenie bojowe, umiejętność współdziałania z sojusznikami oraz dostęp do zaawansowanych zachodnich technologii. Ponadto, Polska była gospodarzem dużych ćwiczeń sojuszniczych: Strong Resolve 2002, Steadfast Jazz 2013, Anaconda 2016. W 2024 roku 20 tysięcy żołnierzy NATO weźmie udział w największych ćwiczeniach wojskowych Dragon-24, co stanowi wyraźny dowód pełnej interoperacyjności.

Polską specjalnością w NATO są siły specjalne. W 2013 roku, podczas ćwiczeń sił specjalnych „Cobra 2013”, Dowództwo Wojsk Specjalnych zostało certyfikowane do dowodzenia siłami specjalnymi państw NATO. Po upływie 10 lat, polskie dowództwo odnowiło certyfikat po raz trzeci, potwierdzając swoją zdolność do dowodzenia operacją obronną na dużą skalę⁹.

Na terytorium Polski funkcjonuje sześć struktur międzynarodowych związanych z NATO: w Szczecinie - Wielonarodowy Korpus Północ-Wschód, w Bydgoszczy - Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO, Dowództwo 3 Batalionu Łączności NATO, Jednostka Integracji Sił NATO i Centrum Eksperckie Policji Wojskowej NATO, a w Krakowie - Centrum Eksperckie Kontrwywiadu NATO w Krakowie¹⁰.

To wszystko pokazuje skalę zaangażowania NATO i Polski w zbiorowe bezpieczeństwo i sojuszniczą solidarność. W ten sposób członkowie NATO przypominają sobie, że nikt nie jest sam, choć każdy jest niezależny. W rzeczywistości, to partnerstwo jak żadne inne wzmacnia niezależność państw NATO, zapewniając im zasoby i wsparcie, dzięki którym są silni i zjednoczeni.